මකුළු සීයේ මකුළු සීයේ මොකද කරන්නේ
දැලක් වියන් මොකටද ඔය බලාන ඉන්නේ
නූල් කොහෙන්දෝ ඔච්චර බඩේ තියෙන්නේ
පුළුන් ගහක ගෙඩි කාලද කියල කියන්නේ
ඊයේ රෑ මහ වැස්සට දැල ගෙට ගත්තද
උදේ ආයි වේලෙන්නට අව්වේ වැනුවද
මුර කරන්නෙ දැල කවුරුතු ගෙනියයි කියලද
හුළඟට ඉරුණොත් මහන්න ඉඳිකටු ඕනෙද
මකුළු ආච්චී උන්නා අපේ බිත්තියේ
බිත්තරයක් බඩේ බැඳන් කොහේදෝ ගියේ
තරහ වෙලාදෝ දෙන්නා කියන්න සීයේ
දැලක් වියන්නද තනියම දුව දුවා ගියේ
මේ බූන්දිය ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න | Share this Boondi on Facebook
ඔන්න පොඩිත්තනේ, හැම දෙයකටම පාටක් තිබුනලූ හිම වලට ඇරෙන්න. පොළොව දුඹුරු පාටින් තිබුණා. තණකොළ කොළපාටින්, රෝස මල් රතුපාටින්, අහස නිල්පාටින් වගේම ඉරත් රත්තරන් පාටට හිටියලූ. ඉතිං හිම වලට විතරක් පාටක් තිබුණෙ නැති නිසා හිම හිතුවා පාටක් තියෙන හැමෝගෙන්ම පාට පොඞ්ඩ පොඞ්ඩ ඉල්ල ගන්න.
ඉතිං හිම ඉස්සෙල්ලාම ගියේ පොළොව ලඟට. ගිහින් ඇහුවා ” මට ඔයාගෙ දුඹුරු පාටින් පොඞ්ඩක් දෙනවද ?”
ඒත් පොළොව නිදාගෙන හිටිය නිසා කිසිම උත්තරයක් දුන්නෙ නෑ.
ඊට පස්සෙ හිම ගියා තණකොළ ගාවට. ගිහින් ඇහුවා ” මට ඔයාගෙ කොළ පාටින් පොඞ්ඩක් දෙන්න පුළුවන්ද ?”
ඒත් තණකොළ ලෝබකමට කිසිම දෙයක් ඇහුනෙ නෑ වගේ හිටියා.
ඊට පස්සෙ හිම ගියා රෝසමලක් ගාවට. ” අනේ ඔයාවත් මට ඔයාගෙ රතු පාටින් පොඞ්ඩක් දෙනවද?” .
හිම රතු රෝස මල ලඟට ගිහින් බොහොම දුකෙන් ඉල්ලා හිටියා. ඒත් රෝසමල අහංකාරකමින් අහක බලා ගත්තා.
හිම ගොඩක් දුකින් කෑගහල අහසින් ඇහුවා ” මට ඔයාගෙ නිල් පාටින් පොඞ්ඩක් දෙනවද? ” ඒත් අහස ගොඩක් දුරින් හිටිය නිසා, හිම කියපු කිසිම දෙයක් අහසට ඇහුණෙ නෑ.
අනික් හැමෝගෙන්ම ඇහුවා වගේ ඉරෙනුත් ඇහුවා, ”හිරුකුමරි යේ මට ඔයාගෙ රත්තරං පාටින් පොඞ්ඩක් දෙන්න පුළුවන්ද ?”
ඒත් හිරුකුමාරි ගොඩක් වැඩ කර කර හිටිය නිසා, උත්තරයක් දෙන්න බැරි වුණා.
අන්තිමට හිම කැලෑවක් අයිනෙ හිටිය පුංචි සුදුපාට මලක් ලඟට ගිහින් ඇහුවා ”සුදුපාට මලේ ඔයාවත් මට ඔයාගෙ සුදු පාටින් පොඞ්ඩක් දෙනවද ?” කියලා.
”ඇත්තටම ඔව් . ඔයාට ඇති තරමක් ගන්න.” කියලා සුදුපාට මල කීවා.
හිම සුදුපාට මලෙන් සුදුපාට ටිකක් ගත්තා විතරයි හිමත් සුදුම සුදුපාට වුණා.
ඉතින් සුදුපාට මල කරපු ඒ උදව්ව නිසා, එදා ඉදන් හැමෝම ඒ සුදුපාට මලට කීවේ ”සුදුහිම මල” කියලයි. ඒ විතරක් නෙමෙයි ඒ දෙන්නා කොච්චර යාළුද කියනවානම් සීත කාලෙදී හිම වලට ඔරොත්තු දෙන එකම මලත් ”සුදු හිම මල” විතරයි.
සිංහලට නැගුවේ මුතු පබා නැන්දා
මේ බූන්දිය ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න | Share this Boondi on Facebook
පුංචි වාන්යා ඉරිදා උදේම දහම් පාසල් ගිහින් ගෙදර එමින් හිටියේ එයාගේ අම්මත් එක්ක.හරියටම පුංචි වාන්යලාගේ ගෙදරට හැරෙන තැන පාරේ වංගුවේ තියෙනව බෝක්කුව ක්. බෝක්කුව අයිනේ තිබුණා දම් පාට මල් පිරිච්ච බලු නගුට මල් පඳුරක්. එක පාරටම එතැනින් මතුවුනු පුංචි සතෙක් පාර හරහා වැනි වැනී දුවනවා පුංචි වාන්යා දැක්කා. ඒත් එක්කම වගේ වේගයෙන් ආපු මෝටර් බයිසිකලයක් සද්දෙන් තිරිංග තද කලා.
පරණ ගෙදරක බිම් ගෙයක් ඇතුලේ කවුරුත් නැති පාළු තැනක ජීවත් වුනා මකුළුවෙක්. එයාගේ නම තමයි "වියනරාළ". බිම් ගෙයි අඳුරු මුල්ලක තමයි එයාගේ දැල වියලා තිබුනේ. එයා උන්නෙ හැමෝම අත් ඇරල දාපු වටපිටාව බොහොම අපිරිසිදු තැනක උනත් වියන රාළ බොහොම පිරිසිදු කෙනෙක්.හැම උදේකම එයා නැගිටලා ඉස්සෙල්ලම කරන්නෙ දැලට යොදලා තියෙන ගැට එකින් එක ආයෙත් තද කරන එක.ඊළඟට කරන්නෙ හිස මුදු නේ ඉඳලා කොණ්ඩය පනාවකින් කෙලින් කරලා පීරා ගන්න එක. ඊටත් පස්සෙ ඇති තරම් ගල් අඟුරු ගොඩකට පැනලා හොඳහැටි නාගන්න වියන රාළ කරන්නෙ එයාගෙ ඇඟ ලස්සනට කලුවට තියා ගන්න එක. වියන රාළ උන්නෙ තනියෙන් උනත් එයාගේ ජීවිතෙ කිසිම කරදරයක් නැතිව සාමයෙන් සතුටින් ගෙවුණා.
අඳුරු බිම්ගෙයි පුංචි කවුළුව ඇතුළෙන් රිංගා ගත්තු ආගන්තුක සුළං රැළක් ඉඳහිට හමාගෙන ගියා. සුළං රැල ආවේ මකුළු දැල නටව නටවා. ඒකේ තියෙන හීනි නූල් එක එක සොලවමින්.වෙලාවකට හුළඟේ නටන මකුළු දැල මිහිරි සංගීත භාණ්ඩයක් වගෙ.දැලේ හීන් කෙඳිති එක එක නාද වෙන්නෙ හරියටම සිල්ක් නූල් වගෙ.මේ එක නැටුමක් වත්, සංගීතයක් වත්, සෙල්ලමක් වත් වියනරාළට නම් කිසිම වැඩක් ඇති දේවල් වුණෙ නැ. හුළඟ හමනවට වත් ඒකෙන් දැල නැටවෙනවාටවත් වියන රාළ නම් පොඩ්ඩක් වත් කැමති වුණේ නෑ. මොකද හුළඟ හැම වෙලාවෙම කරන්නෙ එයාගේ දැලේ ගැට එක එක බුරුල් කරන එකයි.
මේ කේන්තිකාර වියනරාළ හුඟාරියක් සතුටට පත් වෙන දෙයක් තියෙනවා නම්, ඒ තමයි පාර වැරදුණු ගෙමැස්සො හරි පුංචි පහේ පියාපත් තියෙන කුරුමිණියො හරි එයාගේ දැලේ පැටලිලා ඉන්න එක.ඊට පස්සෙ එයා උන්ව හෙමින් හෙමින් නූල් වලින් ඔතලා ඔතලා තමයි කෑමට ගන්නේ.ඉතිං ඊලඟට රසවත් කෑම වේලකින් පස්සෙ වියනරාළ ආයෙත් කරන්නෙ එයාගේ දැල හදන එක. බුරුල් වුනු ගැට තද කරන එක.කැඩුණු නූල් එක එක ආයෙත් අමුණන එක.
ඔන්න එක වැහි දවසක, දවාලක වියන රාළට හිතුනා බිම්ගෙය ඇතුලෙ පොඩි සවාරියක් යන්ට. සවාරියක් යන්ට කිව්වෙ පොඩි පහේ ගමනක් යන්ට.ගල් අඟුරු කන්ද උඩින් ඇවිදගෙන ගිය වියන රාල එතනම තියෙන පරණ බාල්දියක් උඩට ගොඩ වුණා. එතනින් ලී වලින් හදාපු පුංචි පෙට්ටගමක් උඩට බඩ ගෑවා.බාගෙට ඇරිලා තිබුනු පෙට්ටියෙ පියන ඉහල පහල ගියේ හරියට වියන රාලට "එන්න..එන්න" කියලා අඞගහනවා වගෙයි.පෙට්ටිය ඇතුලට බඩ ගාගෙන යද්දිම වියන රාළට තේරුණා මේකෙන් පස්සෙ එයා මුහුණ දෙන්න යන්න හැම දෙයකින්ම වියන රාළගේ ජීවිතේ වෙනස් වෙන්ටයි යන්නෙ කියලා.
මේ අරුම පුදුම දේවල් දැකලා වියන රාළ පුදුමෙන් පුදුමෙට පත් වුණා.ඒ හැම දේ ගැනම වියන රාළට ආසාවක් ඇති වුනා. ආසාව කොච්චරද කියනවා නම් ඒවා කරදර ඇති කරයිද නැද්ද කියලා හිතන එකයි ඒවයින් පරිස්සම් වෙන විදියයි වියන රාළට එහෙම පිටින්ම අමතක වෙලා ගියා. මේ අරුම පුදුම දේවල් දැන ගැනීමෙ ආසාවෙන්ම වියන රාල කළේ පෙට්ටියේ එහාට පැන පැන මෙහාට පැන පැන හැම අස්සකම මුල්ලකම ඇවිද ඇවිද ඒ වායේ හැඩ බලපු එකයි.
ආයෙත් සැරයක් වියන රාළ විතරක් තනි වුනා. එයා පුදුමයෙන් වට පිට බැලුවා.හැම පාටකම හැම තරමකම නූල් එයාව වට කරගෙන උන්නෙ.අක්වක් ඇති රතු පාටින්ද, රැළි තියෙන කොලපාටින්ද,බිංදු ඉහුනු කහ පාටින්ද, තනි අළු පාටින්ද, ඇඹරුම් අති නිල් පාටින්ද නූල් එතන තිබුනා.වියනරාල රාස්සයෙක් කියලා රැවටුණේ නූල් රොදකට.එයාගේ හිතට පුංචි පහේ සතුටක් ඇති වුණා. ඊලඟට වියනරාළ කලේ ඔක්කොම නූල් ටික එකතු කරගෙන එකින් එක එයාගේ පුංචි අත් වලින් වියන්න පටන් ගත්ත එකයි.
වැඩි වෙලාවක් යන්නටත් කලින් ඉතිරි වුණු පාට පාට නූල් කෑලි වලින් සැරසූ ලස්සනම ලස්සන දැලක් වියාගන්ට වියනරාළට හැකිවුණා. අඳුරු අළු පාට පාළු බිම්ගේ ඒ දැලේ තිබුණු පාට පාටින් පිරිලා ගියා. ඉතිං අදටත් වියනරාළ ඒ බිම්ගේ ඇතුලේ ඉඳගෙන එයාගේ අපූරු පාට පාට දැලේ එල්ලීගෙන එයාගේ යාළුවාව පිලිගන්නා හැටි අපිට බලන්න පුළුවනි.
