දුර ඈතක සිට පියාඹා පැමිණි පාත්තයන් රංචුවක්, මුහුදු වෙරළක විවේකී සුවයෙන් එහාට මෙහාට පැන පැන උන් කපුටෙක් අසලින් වැසුවා.

පාත්ත රෑන දෙස පිළිකුලෙන් බැලූ කපුටා: "කොයිතරම් අවිනීත තාලයකට ද ඔයාලා පියාඹන්නේ"යි උන්ට පැවසුවා. "ඔයාලා දන්නෙ අත්තටු වනන්න විතරයි. අනේ! හැබෑට ඔයාලාට හරි විදිහට පියාඹන්න තේරෙන්නෙම නැද්ද? අඩුම ගානේ උඩු ගුවනේ කරණමක් ගහන්නවත් ඔයාලට පුළුවන්ද?" පාත්ත රංචුවට එකම පිළිතුරක්වත් දෙන්නට ඉඩ නොතියපු කපුටා නැවතත්, "ඔයාලා ඉතින් කොහොම කරණම් ගහන්නද.... ඒ දේවල් ඔයාලගෙ හැකියාවට වඩා ගොඩක් ඈතින් තියෙන අමාරු වැඩ නේ...." යි, කියමින් නොහොබිනා ලෙස සිනාසුණා.

කිසිත් නොකියා නිහඬව සිටි පාත්ත රංචුවගේ ඉවසිල්ල දරා ගත නොහැකි වූ කපුටා ඊළඟට කළේ පාත්ත රංචුවට පියාඹන තරඟයකට ඇරයුම් කරපු එකයි. "පියාඹනවා කියන වචනෙ හරි තේරුම මම ඔයාලට එතකොට පෙන්නන්නම්කෝ.." යි කීව කපුටා, මහ හයියෙන් නැවතත් හිනා වුණා.

පාත්ත රංචුවේ උන් හැඩි දැඩි තරුණ පාත්තයෙක් කපුටගෙ ඇරයුම පිළිගත්තා. එසැනින්ම කපුටා හැමෝටම තමන්ගේ ශූරභාවය පෙන්වන්නට උඩු ගුවනේ දස්කම් විස්කම් විදහා පාන්නට පටන් ගත්තා. ඈත අහසේ කාවාකාරව රවුම් කීපයක්ම ගැසූ ඌ හීයක වේගෙයන් පහළට පියාඹගෙන ආවේ, අති විශිෂ්ට ජයග‍්‍රහණයක් ලද්දෙකු මෙන් පී‍්‍රතියෙන් මහ හඬක් ද නගමිනි.

ඊළඟට තිබුණේ තරුණ පාත්තයාගේ වාරයයි. උඩු ගුවනට පියෑඹූ පාත්තයා ඉන් පසු මුහුද හරහා පියඹන්නට පටන් ගත්තා. පාත්තයා පියාඹනාකාරය ගැන පහත් සරදම් කතා මවමින් කපුටාත් ඌ පසුපසින් පියාඹන්නට වූවා. කතාවෙන් කතාව කපුටාත් පාත්තයාත් ගොඩබිම නොපෙනෙන දුරටම මුහුද හරහා පියෑඹුවා. සුළඟත් සමග ඝන මුහුදු රැළි හැම පැත්තෙන්ම නැගෙන්නට වූණා. එන්න එන්නම කපුටගේ අහංකාර කතා අඩුවෙන්නට පටන් ගත්තා.

තවත් ටික දුරක් පියාඹන විට කපුටගේ සෝබන කතා නෑසෙන්නටම වූ නිසා, පාත්තයා පසුපස හැරී කපුටා දෙස බැලුවා. එවිට පාත්තයා දුටුවේ මහන්සිය නිසා ඉතා අමාරුවෙන් මුහුදු වතුරේ ගෑවී නොගෑවී, කපුටා පියාඹන ආකාරයයි. මුහුදට නොවැටී ඉන්නට සිය අත්තටු වාතයේ අසීරුවෙන් හසුරුවමින් සටනක යෙදෙන කපුටගෙ වෙනස නොතේරුණා සේ පාත්තයා ඌට කතා කළා.

"සහෝදරයා.... මොකෝ ඔය වතුරෙ ගෑවි ගෑවී පියාඹන්නේ? ඒ තවත් පියාඹන්න හොඳ දක්ෂ ක‍්‍රමයක්ද....?" යැයි, උගෙන් ඇසුවා.

"නෑ...." පියාඹා හෙම්බත්ව උන් කපුටා අසීරුවෙන් කීවා. "මගේ පුරසාරම් කතා වලට ලැබුණ දඬුවමක් මේ.... මට උදව් කරන්න ඔයා දැන් නාවොත්, මට වෙන්නෙ දියේ ගිලිලා මැරෙන්නයි.."

කපුටා ගැන දුක සිතුණ පාත්තයා ඌව සිය උරහිස මත තබාගෙන ආපසු ගොඩබිම දක්වා පියාසර කෙරුවා.

[ජන කතාවක් ඇසුරෙන්]
පරිවර්තනය - මුතු පබා



මේ බූන්දිය ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න | Share this Boondi on Facebook
| | edit post
Related Posts with Thumbnails