Mar
01
කෝ මගෙ දරුවෝ අනේ
කෝ මගෙ කූඩුව අනේ
නෑ පෙනෙනට මේ තැනේ
කාට කියමි මේ වැසනේ
කොල්ලනි මගේ දරුවනුත්
අල්ලාගෙන නොකැර මෙත්
සොල්ලා හැර කූඩුවක්
දැල්ලුවෙ කිම දුක මහත්
තොප නැති වුණ හොත් තොපේ
මව හඬමින් බිම හැපේ
ඇයි නැති කෙළෙ මගෙ සැපේ
සිත මගෙ තිබු වැනි ලිපේ
මින් මතු සොඳ ළමයිනේ
වන්මට මේ දුක දැනේ
ඉන්නට අපටත් වනේ
පින් ඇති ඇරියොත් අනේ
[කුමරතුඟු කවි ගී]
කුමාරතුංග මුනිදාසමේ බූන්දිය ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න | Share this Boondi on Facebook
|
