එක්තරා කාලයක පොහොසත් මිනිහෙක් සිටියා. මිනිස්සු ඔහුට කීවේ පෙප-පීල් කියලා. ඔහුට තිබ්බේ දරුණු පෙනුමක්. දරුණු හදවතක්. ඔහුගේ කුලී කරුවන්ටත්, බදුකරුවන්ටත් ඔහු නපුරු විදිහටයි සැලකුවේ.
පෙප-පීල් ලඟ වෙන පළාතකින් ආව කුලී කරුවෙක් හිටියා ෂඔඩා කියලා. ඔහු අවුරුදු හතක් පෙප-පීල් ළඟ වැඩ කෙරුවා. ඔහු හදිසියේම දරුණු ලෙස ගිලන් වුනා. "දැන් ෂඔඩාට වැඩ කරන්න බැහැ. මට වෙන්නේ දැන් එයාට නිකන් කන්ට දෙන්ටයි." පෙප-පීල් හිතුවා. ඉතින් ඔහු කිසිම අනුකම්පාවක් නැතුව ෂඔඩාව ගෙදරින් එළවලා දැම්මා.
ෂඔඩා මෙච්චර කාලයක් පෙප-පීල් ට දර දිය ඇද්දා. ඒත් ඔහුට කන්න දුන්නේ අහක දාන කෑම. ඔහුට සතයක් වත් දුන්නේ නෑ. ඔහු බොහොම අමාරුවෙන් තමන්ගේ ගෙදරට ඇවිල්ලා ඔහුගේ අසල් වැසියන් එක්ක තමාට වෙච්ච වින්නැහිය ගැන කිවුවා. සියල්ලෝ පෙප-පීල්ගේ වැරැද්ද කියමින් ඔහුගෙන් පළිගන්ට තීරණය කළා. ඔවුන්ගෙන් එකෙක් මුදල් ටිකක් එකතු කරන ලෙසට යෝජනා කලා. ඒවායින් ටිකක් ෂඔඩාට සත්කාර කිරීමටත්, ඉතිරි මුදල ලස්සන රතුපාට හොටක් සහ කොළපාට පිහාටුවක් ඇති ගිරවෙකු නගරයෙන් මිලදී ගැනීමටත් ඔවුන් වියදම් කලා.
ඔවුන් ඒ ගිරවාට "ඇත්ත වශයෙන්ම.." යන්න පමණක් කීමට ඉගැන්විය යුතු බවත් ඔහු කියා සිටියා. මේ විදිහට පෙප-පීල් ට පාඩමක් ඉගැන්විය හැකි බවත් ඔහු කියා සිටියා. සියල්ලෝම අත්පොඩි ගසමින් ඔල්වරසන් නැගුවා.
වසරක් ගත වුණා. එක් දිනක් ෂඔඩා ඉස්තරම් ඇඳුමකින් සැරසී ගිරවා ද රැගෙන පොහොසත් මිනිහා හමුවීමට ගියා. තමාගේ පෙර සිටි ස්වාමියාට ගරු සරු දැක්වීමට තමා පැමිණි බව ඔහු දන්වා සිටියා. පෙප-පීල් ඔහු පොහොසත් මිනිසකු වී සිටි සැටි දැකීමෙන් පුදුමට පත් වුණා. ඔහු ඒ ගැන ඉක්මනින්ම විමසා බැලුවා.
"මෙච්චර කාලයක් ඔබ සිටියේ කොහේද? ඔබ දියුණු වෙලා වගේ පෙනෙනවා. ඔබ කොහොමද පොහොසත් මිනිසකු වුණේ? මට පේන හැටියට.. ?" ෂඔඩා මෙහිදී ඔහුට බාධා කලා. "මං පොහොසත් වුණා..." ෂඔඩා පොහොසත් වුණේ කොහොමදැයි කියන ලෙස ඔහු ඇවිටිලි කලා. ෂඔඩා තමාගේ කතන්දරය කිව්වා. එක්තරා රාත්‍රියකදී තමාට දෙවියන් හීනෙන් පෙනී පුදුමාකාර ගිරවකු හොයාගන්නා හැටි කී බවත්, ඌ රත්තරන් සහ රිදී වලලා තිබෙන තැන් පෙන්වීමට සමත් බවත් කියා සිටියා. තමා ඒ ගිරවා සොයා ගත් බවත් එදා පටන් ඔහු වෙත මුදල් ගලා ආ සැටිත් ඔහු විස්තර කළා. එසේම තමා යන යන තැනට කුරුල්ලා ගෙන යන බවත් ඔහු කියා සිටියා.
පෙප-පීල් ඔහුගේ කතාව විශ්වාස කලේ නෑ. කුරුල්ලාගේ සමත් කම ඔප්පු කරන ලෙස ඔහු කියා සිටියා. ෂඔඩා එයට එකඟ වුණා.
ඔහු ගිරවාත් රැගෙන පෙප-පීල් ළිඳක් ළඟට කැඳවාගෙන ගියා.
"ලස්සන පොලී...," ෂඔඩා කිව්වා."මෙහි රිදී වලලා තිබෙනවාද?"
"ඇත්ත වශයෙන්ම..!" ගිරවා පිළිතුරු දුන්නා.
ෂඔඩා එතැන හාරමින් පුංචි රත්තරන් පාර්සලයක් ගොඩට ගත්තා.
පෙප-පීල් කට අයාගෙන මේ දෙස බලා හිටියා. ඔහු කල්පනා කලේ මේ ගිරවා මිලදී ගන්නේ කොහොමද කියලයි.
පසුදින ඔහු තමාගේ නිවසේ උත්සවයක් පවත්වමින් ඒ සඳහා නගරයේ සිටින සියලුම පොහොසත් මිනිස්සුන්ට ඇරයුම් කළා. මෙවැනි උසස් මිනිසුන් ඉදිරියේ ෂඔඩා තමාගේ ගිරවා ලොකු මුදලකට විකිණීමට පසුබට නොවේයැයි ඔහු සිතුවා. මත් පැන් වීදුරු තුනක් හිස් කල පෙප-පීල් ෂඔඩාට මෙසේ පැවසුවා. "ඔබ ඔබේ ගිරවා මට විකුණන්න ඕනෑ. ගාන කීයද?" උත්තරයක් දීමට පෙර ෂඔඩා ටිකක් කල්පනා කළා.
"ඔබ අවුරුදු හයක් හතක් විතර මගේ ස්වාමියා වෙලා හිටියා. මට ඉතින් ඔබේ ඉල්ලීම අහක දමන්ට පුලුවන්යෑ? මෙච්චර උසස් පිරිසක් ඉදිරියේ? ඒත් මේ කුරුල්ලා නිධානයක්. මං මේ උසස් පිරිසගෙන් ඉල්ලා හිටිනවා මේ කුරුල්ලාට නියම මිලක් දෙන ලෙසට."
"ඒකට බය වෙන්ට එපා." අමුත්තෙක් සහතික වුණා.
"දෙදෙනාටම පාඩු නොවෙන්ට අපි ගනුදෙනුව බේරමු!" සාක්ෂි කරුවන් කිහිප දෙනෙක් ඉදිරියේ ඔවුන් ගනුදෙනුවට අත්සන් කළා. ගිරවා වෙනුවට ඔහුගේ මුළු දේපලම ෂඔඩාට හිමිවිය යුතු බවට පෙප-පීල් තම කැමැත්ත සහතික කොට තිබුණා.
ගිරවා තමාට හිමිවීම ගැන පෙප-පීල් හොඳටම සතුටු වුණා. ඔහු ගිරවා රැගෙන රත්‍රන් ලබා ගැනීම පිණිස මිතුරන් ද සමග යන්නට ගියා.
ඔවුන් එක්තරා වැවක ඉවුරක් වෙත පැමිණියා. පෙප-පීල් ගිරවාට කතා කෙරුවා. "ලස්සන පොලී, මෙතැන රිදී වලලා තිබෙනවාද?"
"ඇත්ත වශයෙන්ම!" ගිරවා උත්තර දුන්නා.
ඔවුන් එතැන හාරා බැලුවත් රිදී කලයක් වත් හොයා ගන්ට බැරි වුණා. ඊළඟට ඔවුන් කන්දක් ළඟට ඇවිදගෙන ගියා. පෙප-පීල් ගිරවාට කතා කලා.
"ලස්සන පොලී, මෙතැන රත්තරන් වලලා තිබෙනවාද?"
"ඇත්ත වශයෙන්ම!" ගිරවා උත්තර දුන්නා. ඔවුන් එතැන හාර බැලුවත් කිසිවක් සොයා ගන්ට බැරි වුනා. අන්තිමේදී තමා රැවටී ඇති බව පෙප-පීල්ට වැටහුණා.
ඔහු සෝකයෙන් මෙසේ පැවසුවා.
"ලස්සන පොලී, නුඹ මාව රැවැට්ටුවා නේද?"
"ඇත්ත වශයෙන්ම!" ගිරවා පිළිතුරු දුන්නා.
කෝපයට පත් පෙප-පීල් ගිරවා බිමට වීසි කළා.
"නුඹ මාව නැති බංග කෙරුවා. කාලකණ්ණි කුරුල්ලා!"
ගිරවා උඩට ඉගිලී අසල තිබූ අත්තක වසමින් මෙසේ කිවුවා.
"ඇත්ත වශයෙන්ම..!!"
[-චීන ජනකතාවක් ඇසුරිනි.]
මේ බූන්දිය ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න | Share this Boondi on Facebook
|
